 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Два дружкі – груган з ваўком
Неяк раз сышліся,
Важнай гутарцы ўдваём
Важна аддаліся.
– Кепска, кепска, пане воўк! –
Першы крук закракаў. –
Войнаў, бунтаў гул замоўк,
Трупаў ані знаку.
Лепш мне быў той час стары,
Мой ты воўча любы.
– I мне так жа: з-за гары
Я ўжо скалю зубы.
– Я дзяцям нясу ў гняздо
Сэрца або вока.
– Я з ваўчыцай рву сьцягно,
Мяса тнём па клоку.
– Зьеўшы сэрца, я ляту,
Косьці падбіраю.
– Я з ваўчыцай падыду,
Рэшткі дагрызаю.
– Слаўна мы жылі ўдваём,
Сыта дні праходзяць, –
Так сабе груган з ваўком
Гутарку разводзяць.
Аж тут к ім саюзнік-госьць:
– Што вы нос спусьцілі?
Яшчэ кара сьмерці ёсьць,
Мы вас не забылі.
1909
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2021. Беларусь, Менск.
|
|
|
